برای خیلیامون دغدغه‌ست که چه شغلیو انتخاب کنیم...یا رو کدوم سهم بورسی یا پروژه سرمایه گذاری کنیم... همچنین انتخاب کارمند، دوست، همسر، دکتر، لباس، و حتی انتخاب رفتار مناسب در لحظه‌های بحرانی... هرچیم دغدغه‌مون بیشتر، نمیشه اونی که باید بشه!
تصمیم‌گیری شده یه شرّ لازم!... که ظاهرش معادل حق انتخاب و خوشبختیه... اما واقعیتش اینه که کیفیت زندگی مونو کاهش داده... میخوام یه تکنیک بینهایت گران‌قیمت برای گرفتن تصمیم معرفی کنم که کیفیت زندگی‌مونو زیر و رو می‌کنه:
"اینکه هر موقع حس و حالمون خوب بود و دلمون مطمئن بود تصمیم بگیریم، قطعا نتیجه‌ش خوبه... و هر موقع حالمون بد بود و تحت فشار بودیم، تا ممکنه از گرفتن تصمیم فرار کنیم، چون ۱۰۰٪ نتیجه‌ش بده... نترسید هیچ چیزی دیر نمیشه و از دست هم نمیره..."
قسم به فشار زمان. که باعث می‌شود اغلب انسان‌ها در ضرر قرار گیرند. مگر کسانی که خیالشان امن است، و اعمال مناسب دارند و همدیگر را در حقیقت و حال خوب کمک می‌کنند، اینها در سودند...
والعصر. انّ الانسان لفی خسر. الا الذین آمنوا و عملوا الصالحت و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر (سوره عصر)
پی‌نوشت: من گرایش ارشدمو تصمیم‌گیری انتخاب کرده بودم و بعد از خوندن کلی دستاوردهای علمی، هیچ تکنیکیو شیرین‌تر، راحت‌تر و موثرتر از این نیافتم😊
اگه میخواهید کاملتر و منسجم در مورد "مدیریت استراتژیک سیمرغی" بدونین توصیه میکنم حتما جلسه دوازدهم و سیزدهم از "دوره مدیریت استراتژیک پیشرفته" رو تهیه کنید😊
دیدگاه خود را بنویسید