عزت نفس یعنی برای خودمون و خواسته‌هامون اولویت و ارزش قائل بشیم... ما یه نوع ترس داریم که نشونه نقص در باور عزت نفسه، من بعضی علامتهای این ترسو می‌نویسم شمام کمک کنید این لیست کاملترش کنیم:
😱ترس از اینکه مبادا اشتباه کنم... از اشتباه‌های مهلکی که قبلا کردم و اگه نمیکردم الان وضعم خوب بود... از اینکه نکنه این کار بد باشه سرزنشم کنند... از این که تو خیابون گیر کردم درخواست کمک کنم... از اینکه خواستمو به زبون بیارم... مهم نیست! اون غذا یا دستگاهی که دوستش دارمو بعدا میخرم... از اینکه نه بگم... اینکه با بعضیا رودربایستی دارم... از اینکه چون شاید بعدا لازمم بشه کوتاه میام... نگرانم نکنه بهم ظلم کنه... تو بعضی چیزا نمیتونم خودمو ببخشم... بعضیا رو نمیتونم ببخشم... اینکه خوشحالی کسی از خوشحالی خودم برام مهمتره... من لایق آرزوهام نیستم... مثلا من و این همه پول و ثروت و رفاه؟! یا همسر ایده‌آل،یا ماشین عالی یا رتبه برتر کنکور یا احترام و آرامش؟! من و این همه خوشبختی؟! محاله... ایده‌هام بی ارزشند... من هیچ امتیاز قابلیتی ندارم... من پایینتر از بقیه‌م😰... و اینکه شرمنده بعضیام چه بابت خوبی‌هایی که بهم کردن چه بابت زحمتایی که بهشون دادم😓... تو جمع حرف نزنم تا معلوم نشه چقدر بی‌اطلاعم یا چقدر گذشته شرم‌آوری داشتم... ترس از رها کردن شغلی که دوستش ندارم...
👈🏻میبینید که چقدر درگیر بعضی از این ترسهاییم؟... وقتی خودمون برای خواستمون ارزش قائل نیستیم جهانم قائل نیست... اعتقاد دارم که هر چی به دهه هشتادیا و نودیا نزدیکتر میشیم سطح عزت نفس‌شون بیشتر میشه و می‌بینیم که بازخور این باورهاشونم دارن می‌گیرن و جهان به خواسته‌شون داره احترام بیشتری میذاره... میتونید تو محدودیت‌های کمترشون در لباس و حجاب، سربازی، گواهینامه، کنکور، استاد، مدرسه و دانشگاه و خیلی موارد اینا رو دیگه ببینید... چیزی عوض نشده درون خودشون تغییر کرده
اگه میخواهید کاملتر و منسجم در مورد "هفت عادت مردمان موفق" بدونین توصیه میکنم حتما جلسه هشتم از "دوره مدیریت استراتژیک پیشرفته" رو تهیه کنید😊
بله، میخوام جلسه هشتم دوره مدیریت استراتژیک رو داشته باشم... برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید
دیدگاه خود را بنویسید